Aslında maç tam da ABD'nin istediği gibi başlamıştı. İtalya'nın topla oynamasına izin veriyor, kendi sahasında bekliyor ve Altidore'ye atılan uzun toplarla pozisyon bulmaya çalışıyorlardı. Nedendir bilinmez, sol kanatımsı oynayan Iaquinta hiç bir varlık gösteremediği için oyun ilk yarım saat sağ kanada yani Camoranesi ve Zambrotta tarafında oynandı..
32. dakikada Futbol Kasabı Gattuso'ya yapılan gereksiz faulde Clark'a çıkan kırmızı Azzuri'leri hareketlendirir diye bekledim, ama Gök Mavililer, Afrikalıların çaldıkları kafa ütüleyici vuvuzelalardan çok etkilenmiş olsalar gerek penaltıdan sonra bile istiflerini bozmadılar.
Ne zaman ki, Lippi hadi oyuncu değiştirelim oyuna renk gelsin dedi o zaman İtalya maçı almak için hareketlendi. 57 dakika hiçbir şey oynamayan İtalya 4-1-4-1 anlayışından 4-1-3-2'ye döndü maçı almasını bildi. Amerikan vatandaşlığı da bulunan Rossi'nin akılalmaz vuruşu sonrası eşitliği yakalayan İtalya'nın maçı kazanacak olması benim için süpriz olmadı. Pas yapmak yerine, fizik güçlerine güvenen ve bunu aslında 70 dakika iyi şekilde kullanan ABD, yaratıcı oyuncu eksikliğini çok fazla çekti. Donovan'la yürümüyor bu iş sadece. Freddy Adu gibi bir yetenek varken kullanılmaması benim garibime gitti. skor 1-0 iken ara toplarda çok etkili olabilir, Beşiktaş'ın önce anlaştığı sonra vazgeçtiği Legrottaglie ve Chiellini'yi rahatsız edebilirdi.
De Rossi'nin harika füzesi sonrası maç zaten koptu. Al gülüm, ver gülüme döndü maç. Luca Toni'nin girmesi maçı hareketlendirdi biraz ama İtalya artık istediğini alınca pek zorlamadı eksik rakibi karşısında.
Bugün kazandılar ama işleri Mısır önünde zor olacak. Çok rehavet içerisinde oynuyorlar. Böyle oynarlarsa perşembe akşamı Mısır acımaz ben burdan Afrikalara kadar ileteyim de Lippi'ye, belki duyar :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder